San Sebastián
Blijf op de hoogte en volg Doesjka
28 November 2015 | Spanje, San Sebastian
¡Hola!
Waar gaat de tijd toch heen?! Elke keer weer neem ik me voor om een blog te schrijven, en toch is het al weer een maand geleden dat ik mijn laatste blog geschreven heb. Allereerst wil ik even nog iedereen bedanken die mij een kaartje heeft gestuurd voor mijn verjaardag! Ik vond het echt heel erg leuk dat ik deze kaartjes in mijn brievenbus hier lagen!
Maar nu even terugblikken in de tijd, want ik ben ook nog wezen paardrijden in de bergen, naar een cider house geweest, wezen zip-linen (tokkelen), nogmaals erg goed genoten van de laatste, echte, goede zonnestralen, en ben ik jarig geweest.
Paardrijden in de bergen was echt weer een topervaring die ik niet snel zal vergeten. Ik had het liefste paard, Txiki. Wat een schat van een paard was dat! Txiki betekent overigens uit het Baskisch vertaald "klein". Toch een best aparte naam voor een paard dat uiteindelijk de grootste is van allemaal! We hadden erg geluk met het weer, en zo konden we dus extra goed genieten van het uitzicht, en de rit tussen de bergen door. Ik had niet gedacht dat het zo makkelijk was voor mij om weer op een paard te zitten en alles nog makkelijk te kunnen! Het leek alsof ik het een korte tijd daarvoor nog had gedaan, al bleek achteraf dat het toch wel iets langer was geweest, dat merkte ik wel door de lichte spierpijn die ik eraan over had gehouden. Al was deze spierpijn het meer dan waard! Ik zou het zo weer doen!
De week daarna ging net zoals altijd weer lekker snel en stond het weekend al weer voor de deur. In dat weekend was Daniëlle jarig, en hiervoor hadden we een grote verrassing voor haar. We zouden gaan ziplinen (tokkelen). Met wat vertraging door de autohuur, waren we op weg naar het prachtige gelegen gebied waar we deze activiteit konden doen.
Wat een ervaring was dat zeg! Tussen twee bergen door ziplinen, hangend aan twee stalen kabels. Het uitzicht was geweldig. Heerlijk om zo te kunnen genieten van de omgeving!
Als er iets toch echt wel typisch Baskisch is, dan is het wel een cider house, (Sidrería). Het lokale drankje is cider, persoonlijk zeker niet mijn favoriet, maar ach, we doen het voor de ervaringen! De Basken zijn er echt gek op, en drinken cider het liefst de hele dag door. Mijn eerste gedachte bij het drinken van de cider was, het lijkt wel of je gewoon pure azijn aan het drinken was. En wanneer je meerdere slokken/glazen op hebt veranderd deze smaak niet. Ik zou het zelf niet aanraden, maar als je iets typisch Baskisch wilt, dan zou je dat zeker moeten nemen!
Op mijn verjaardag, vorige week, was het weer voor de laatste keer echt goed. Alleen begon mijn verjaardag dit keer niet op vrijdag, 20 November, maar op donderdag, 19 November. Nancy had gevraagd of ik zin had om een vriendin van haar op te halen bij het busstation. Achteraf bleek dit allemaal het onderdeel van het plannetje van Nancy en mijn lieve vader. De vriendin had toch wel een hele aparte vorm aangenomen, in de vorm van mijn vader. Wat een geweldige verrassing was dat! Zo hoefde ik niet mijn verjaardag alleen te vieren, al ben ik hier niet alleen, maar met de lieve mensen die hier allemaal zijn, en in het speciaal Nancy.
Ik was echt ontzettend verrast dat mijn papa nu ineens voor me stond, en het hele weekend zal blijven. We zijn vervolgens met z'n tweetjes naar zijn hotel gelopen, en daarna naar pintxo pote in gros gegaan.
De volgende dag zouden we lekker rustig aan doen en hebben we lekker geluncht bij disco burger (va bene). Hij had mijn appartement ook nog niet in real-life gezien, dus zijn we vervolgens daar heen gegaan om de stapel kaarten allemaal open te maken terwijl we aan het skypen waren met thuis. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten met een groep meiden en hebben we daarna nog een drankje gedaan.
Het weekend zouden we niet in San Sebastián doorbrengen, maar in Bilbao. Nancy ging dit weekend ook mee, super gezellig! Het hotel waar we sliepen was bij toeval ook de uitvalsbasis van het voetbalteam van Bilbao, Athletic Bilbao.
Na onze spulletjes op onze kamer te leggen, zijn we naar het centrum gelopen. Helaas zat het weer niet meer mee.
Nadat we het Guggenheim museum hadden bekeken, hebben we lekker gewinkeld. 's Avonds hebben we lekker ter afsluiting nog een diner gehad in het hotel.
Op zondag was het helaas al weer tijd om gedag te moeten zeggen tegen mijn vader. Ik heb het nooit makkelijk gehad om gedag te zeggen, maar gelukkig was Nancy bij me en met de gedachte in mijn achterhoofd dat mijn zusje al heel snel komt hielp mij toch wel.
Ondertussen zijn we al weer een week verder en is het nog maar minder dan 20 dagen, en dan ben ik gelukkig alweer herenigd met mijn zusje!
Dit betekent ook dat het nog maar 3 weken les is hier. Waarvan voornamelijk de afrondingsfase is begonnen.
Als ik nou elke dag iets ga inpakken, weer terug in m'n koffer, dan scheelt dat weer heel wat tijd en kunnen mijn zusje en ik nog lekker andere dingetjes doen in plaats van alles te moeten inpakken! Vandaag nog even goed gezocht, en de schildpad is nog in het Aquarium. Gelukkig maar, want dan is er nog meer te zien in het aquarium!
Ik ben al even bezig met aftellen, maar het komt nu toch wel dichtbij! Ook de kerstaankopen worden hier al volop gedaan, wat toch wel een hele fijne gedachte is!
Heel veel liefs, en tot snel weer, mogelijk eerder in het echt dan via mijn blog!
¡Hasta luego!
Waar gaat de tijd toch heen?! Elke keer weer neem ik me voor om een blog te schrijven, en toch is het al weer een maand geleden dat ik mijn laatste blog geschreven heb. Allereerst wil ik even nog iedereen bedanken die mij een kaartje heeft gestuurd voor mijn verjaardag! Ik vond het echt heel erg leuk dat ik deze kaartjes in mijn brievenbus hier lagen!
Maar nu even terugblikken in de tijd, want ik ben ook nog wezen paardrijden in de bergen, naar een cider house geweest, wezen zip-linen (tokkelen), nogmaals erg goed genoten van de laatste, echte, goede zonnestralen, en ben ik jarig geweest.
Paardrijden in de bergen was echt weer een topervaring die ik niet snel zal vergeten. Ik had het liefste paard, Txiki. Wat een schat van een paard was dat! Txiki betekent overigens uit het Baskisch vertaald "klein". Toch een best aparte naam voor een paard dat uiteindelijk de grootste is van allemaal! We hadden erg geluk met het weer, en zo konden we dus extra goed genieten van het uitzicht, en de rit tussen de bergen door. Ik had niet gedacht dat het zo makkelijk was voor mij om weer op een paard te zitten en alles nog makkelijk te kunnen! Het leek alsof ik het een korte tijd daarvoor nog had gedaan, al bleek achteraf dat het toch wel iets langer was geweest, dat merkte ik wel door de lichte spierpijn die ik eraan over had gehouden. Al was deze spierpijn het meer dan waard! Ik zou het zo weer doen!
De week daarna ging net zoals altijd weer lekker snel en stond het weekend al weer voor de deur. In dat weekend was Daniëlle jarig, en hiervoor hadden we een grote verrassing voor haar. We zouden gaan ziplinen (tokkelen). Met wat vertraging door de autohuur, waren we op weg naar het prachtige gelegen gebied waar we deze activiteit konden doen.
Wat een ervaring was dat zeg! Tussen twee bergen door ziplinen, hangend aan twee stalen kabels. Het uitzicht was geweldig. Heerlijk om zo te kunnen genieten van de omgeving!
Als er iets toch echt wel typisch Baskisch is, dan is het wel een cider house, (Sidrería). Het lokale drankje is cider, persoonlijk zeker niet mijn favoriet, maar ach, we doen het voor de ervaringen! De Basken zijn er echt gek op, en drinken cider het liefst de hele dag door. Mijn eerste gedachte bij het drinken van de cider was, het lijkt wel of je gewoon pure azijn aan het drinken was. En wanneer je meerdere slokken/glazen op hebt veranderd deze smaak niet. Ik zou het zelf niet aanraden, maar als je iets typisch Baskisch wilt, dan zou je dat zeker moeten nemen!
Op mijn verjaardag, vorige week, was het weer voor de laatste keer echt goed. Alleen begon mijn verjaardag dit keer niet op vrijdag, 20 November, maar op donderdag, 19 November. Nancy had gevraagd of ik zin had om een vriendin van haar op te halen bij het busstation. Achteraf bleek dit allemaal het onderdeel van het plannetje van Nancy en mijn lieve vader. De vriendin had toch wel een hele aparte vorm aangenomen, in de vorm van mijn vader. Wat een geweldige verrassing was dat! Zo hoefde ik niet mijn verjaardag alleen te vieren, al ben ik hier niet alleen, maar met de lieve mensen die hier allemaal zijn, en in het speciaal Nancy.
Ik was echt ontzettend verrast dat mijn papa nu ineens voor me stond, en het hele weekend zal blijven. We zijn vervolgens met z'n tweetjes naar zijn hotel gelopen, en daarna naar pintxo pote in gros gegaan.
De volgende dag zouden we lekker rustig aan doen en hebben we lekker geluncht bij disco burger (va bene). Hij had mijn appartement ook nog niet in real-life gezien, dus zijn we vervolgens daar heen gegaan om de stapel kaarten allemaal open te maken terwijl we aan het skypen waren met thuis. 's Avonds hebben we heerlijk gegeten met een groep meiden en hebben we daarna nog een drankje gedaan.
Het weekend zouden we niet in San Sebastián doorbrengen, maar in Bilbao. Nancy ging dit weekend ook mee, super gezellig! Het hotel waar we sliepen was bij toeval ook de uitvalsbasis van het voetbalteam van Bilbao, Athletic Bilbao.
Na onze spulletjes op onze kamer te leggen, zijn we naar het centrum gelopen. Helaas zat het weer niet meer mee.
Nadat we het Guggenheim museum hadden bekeken, hebben we lekker gewinkeld. 's Avonds hebben we lekker ter afsluiting nog een diner gehad in het hotel.
Op zondag was het helaas al weer tijd om gedag te moeten zeggen tegen mijn vader. Ik heb het nooit makkelijk gehad om gedag te zeggen, maar gelukkig was Nancy bij me en met de gedachte in mijn achterhoofd dat mijn zusje al heel snel komt hielp mij toch wel.
Ondertussen zijn we al weer een week verder en is het nog maar minder dan 20 dagen, en dan ben ik gelukkig alweer herenigd met mijn zusje!
Dit betekent ook dat het nog maar 3 weken les is hier. Waarvan voornamelijk de afrondingsfase is begonnen.
Als ik nou elke dag iets ga inpakken, weer terug in m'n koffer, dan scheelt dat weer heel wat tijd en kunnen mijn zusje en ik nog lekker andere dingetjes doen in plaats van alles te moeten inpakken! Vandaag nog even goed gezocht, en de schildpad is nog in het Aquarium. Gelukkig maar, want dan is er nog meer te zien in het aquarium!
Ik ben al even bezig met aftellen, maar het komt nu toch wel dichtbij! Ook de kerstaankopen worden hier al volop gedaan, wat toch wel een hele fijne gedachte is!
Heel veel liefs, en tot snel weer, mogelijk eerder in het echt dan via mijn blog!
¡Hasta luego!
-
29 November 2015 - 16:38
Cock En José:
Hoi Doesjka,
Tjee wat een avonturen weer! leuk hoor.... en wat een verrassing hé, niet alleen al die verjaardagskaarten maar zeker ook het bezoek van Edwin -;). Vooral dat tokkelen, dat staat zeker ook nog op ons lijstje om eens te doen. in ieder geval bij José, voor Cock weet ik het niet zeker met zijn hoogtevrees. Als ik het zo lees, dan laten we dat cider drinken maar aan ons voorbij gaan. brrrr azijn, moet er niet aan denken. Nee dan houden wij het maar bij een wijntje. De herfst doet hier zo af en toe zijn intrede, dus dat betekent wind, regen, enz. gelukkig valt het met de kou nog mee. gisteren zelf af en toe de zon hi,hi,hi.
Nou je hebt al veel gezien en gedaan en dan Bilbao ook nog bezocht! Ook leuk dat Rachel nog komt en dat jullie dan samen weer naar Nederland reizen, voor je het weet is het zo ver. Gaat het ook voorspoedig met je school? daar lezen we niet zo veel over, is ook ook niet zo spannend om iets over te schrijven toch.... Gelijk heb je om alvast wat voor te bereiden en in te pakken. Dan kun gezellig met Rachel nog veel dingen gaan doen! Niet vergeten kerstinkopen te doen, na het lootjes trekken anders is er een "gat" onder de kerstboom bij Oma -
29 November 2015 - 16:48
Doesjka Sistermans:
Hallo Cock en José!
Haha ja, ik zal het je zeker aanraden José, om te gaan tokkelen! En gelukkig is er nog een ander lokaal drankje, Txakoli. Eigenlijk gewoon de huiswijn, maar dan van Baskenland, haha. Smaakt prima, en is ook vaak nog goedkoper dan een colaatje.
Ik denk dat ik nog erg geluk heb gehad met het weer, eigenlijk alleen afgelopen week wat minder weer gehad, met ook wel de bijbehorende stormen en de regen die valt op 1 dag valt is genoeg voor de bomen voor 1 week!
Met mijn school gaat het goed hoor, nu ben ik meer in de afrondingsfase gekomen. Dus nog veel projecten afronden, en ook voorbereiden op mijn tentamens die gaan komen. (Wel twee van de vijf vakken hebben tentamens!) Haha, eigenlijk helemaal niet zo veel, als ik erbij nadenk dat ik in Nederland zo af en toe wel eens 9 tentamens had. Nog maar 14 dagen les en dan zit het erop!
De weken gaan hier zo snel voorbij! Ik heb er eigenlijk geen bezwaar tegen, alleen zijn er toch nog wel een aantal dingen die ik wil gaan doen voordat ik wegga. Ik hoop dat dit nog allemaal gaat lukken! Kennen jullie bij toeval het "painted forest"? Het schijnt echt een heel erg mooi bos te zijn hier niet heel ver vandaan, en dat is dus voor een groot gedeelte door een kunstenaar beschilderd.
Klonk mij in ieder geval wel goed in de oren!
Haha, nee als iedereen nou even het lootje invult! Dan kan ik me ook gaan voorbereiden daarop! Ik ben al eventjes klaar daarmee! haha.
Ik zie jullie snel weer! En ik neem mijn harde schijf sowieso wel mee, zodat we de hele dag op de achtergrond mijn foto's kunnen afspelen! haha.
Veel liefs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
